Ergoterapi bugÃ¼n

Daha fazla bağımsızlığın yolu

Ergoterapi tıbbi ve sosyal bilimler esaslarına dayanan ve doktor tarafından kararlaştırılan bir tedavi tedbiri olup, motorik-işlevsel, sensomotorik-perseptif, nevro-psikolojik ve/veya psikososyal bozuklukları olan her yaştaki insanlara tatbik edilir.

Ergoterapi insanlara bir hastalık, yaralanma ve özürlülük neticesinde kaybolan veya henüz oluşmamış işlem yeteneklerine günlük yaşamda tekrar kavuşmalarına yardımcı olmak amacını güder.

Günlük yaşamda işlem yeteneğine sahip olmanın anlamı, insanın kendisine verdiği veya yaşamları çerçevesinde oluşan ve de toplum tarafından verilen vazifelerin kendisinin hoşnut kalacağı şekilde yerlerine getirebilmesidir. Etkin bir işlem yeteneği için şartlar, bedeni, akli ve psijik işlevlerin geniş bir şekilde yerinde olması ve insanın çevresi içinde çok yönlü faaliyet gösterebilmesidir. Ergoterapi'nin amacı bedeni, akli ve psijik işlevlerin mekanik olarak tekrar oluşturulması değil, insanın hayatında çeşitli rolleri ve bunlara bağlı olan görevleri tekrar en uygun şekilde üstlenebilmesidir. Amaç, azami bağımsızlığa erişebilmek ve günlük yaşamda ve/veya çalışma hayatında kimseye bağlı olmamaktır.

Bu sebepten ayrıcalı hastalık belirtileri değil, işlem yeteneğinin kısıtlı olması ön planda yer almamaktadır. İlgilendiren durum, insanın hastalığı veya yaralanması çerçevesinde neleri yapmağa muktedir olmadığı değil, ona nasıl yardım edile bilineceğidir. "Ergoterapi" tedavi şeklinin temelinde tasarı veya konsept olarak, hastaların veya özürlülerin güne veya işleve bağlı faaliyetleri ve prosedeleri hakkında, anlamlı yaşamları için gerekli yetenekleri geliştirebilmek, koruyabilmek, tekrar sahip olabilmek veya genişletebilmek yatmaktadır.

Burada çevre ile olan bağlantı önemli bir anlam taşımaktadır. Çevreye uyum sağlamanın terapi uzmanı için iki anlamı bulunmaktadır. Bunlardan birincisi insanın bulunan çevre elementlerine uyum sağlaması, ikincisi çevre elementlerinin hastaya uyumunun sağlanması anlamına gelmektedir.

Ergoterapi günlük yaşam ve meslekte bağımsızlığa yardımdır

Ayrıntılı bir ergoterapik bulgu tespitinden sonra hasta ve/veya aile efratları ile birlikte bireysel amaçlar üzerinde çalışılır, tedavi planı hazırlanır ve uygun tedavi yöntemleri ve medyalar seçilir. Terapi uzmanları kendi mesuliyetleri altında tedavinin gidişatını yapılandırırlar. Onlar günlük ve mesleki yaşamla ilgili amaçlı talimatlar verirler ve bağımsızlığa giden adımların oluşmasında yardımcı olurlar. Terapik süreç içinde amacın, tedavi planının ve tedavi yöntemlerinin devamlı olarak hastanın yeteneğine ve değişen ortamlara uydurulması gerekir.

Tedavi aynı zamanda yardımcı gereçleri ve kenetleri içerler. Ergoterapi uzmanları bunları kendileri seçer veya kendileri imal ederler ve bunların kullanılması hakkında egzersiz yaptırırlar.

Ergoterapi çalışma alanları

Ortopedi, Kaza Tıbbı, Içhastalıkları, Romatoloji, Nevroloji, Jeriyatri, Pediyatri, Çocuk ve Gençlik Psikiyatrisi, Psikiyatri ve Psikosomatik dalları olan klinikler ve hastaneler
Özürlü çocuklar için olan kurumlar, örneğin özel okullar, çocuk hortları, yurtlar ve erken tedavi merkezleri
Yaşlılar ve bakım evleri ve günlük klinikler gibi jeriyatrik kurumlar
Sosyal, tıbbi ve mesleki rehabilitasyon kurumları ve özürlüler için olan atölyeler
Mobil Hizmet adı altındaki organizasyonlarda ve sosyal koğuşlarda
Şahsi muayenehanelerde (iki senelik mesleki tecrübeden sonra)

Öğretici ergoterapi uzmanı olarak veya ergoterapi öğrenimi veren okullarda yetiştirici müdür olarak